Κάταγμα Ισχίου: Πότε χρειάζομαι χειρουργική επέμβαση;

Τι είναι το κάταγμα ισχίου;

Το ισχίο (γοφός) αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες αρθρώσεις που βρίσκονται στο σώμα. Προσφέρει τη δυνατότητα στο κάτω άκρο να πραγματοποιεί κάμψεις καθώς και να περιστρέφεται σε σχέση με τη λεκάνη. Επομένως, το κάταγμα του ισχίου αποτελεί το σπάσιμο στο πάνω τεταρτημόριο του μηριαίου οστού το οποίο κατά κανόνα προκύπτει σε άτομα μεγάλης ηλικίας λόγω πιθανής οστεοπόρωσης καθώς και πτώσεων. Παρόλα αυτά, δεν αποκλείεται να συναντήσουμε ασθενείς με κάταγμα ισχίου και σε νεότερη ηλικία, ως αποτέλεσμα της ταχύτατης αύξησης των τροχαίων ατυχημάτων καθώς και των μεταβολικών νοσημάτων των οστών, του καρκίνου κτλ.

Κάταγμα ισχίου: Είδη

Στο κάταγμα ισχίου εντοπίζουμε τρεις διαφορετικούς τύπους κατάγματος. Για καθέναν από αυτούς τους τύπους κατάγματος, η αντιμετώπιση είναι μοναδική και εξαρτάται από την περιοχή του τμήματος του μηριαίου οστού στην οποία εντοπίζεται. Επομένως, οι διαφορετικοί τύποι καταγμάτων του ισχίου είναι οι εξής:

• Διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου
• Υποκεφαλικό κάταγμα ισχίου
• Υποτροχαντήριο κάταγμα ισχίου

Πώς γίνεται η διάγνωση του κατάγματος του ισχίου;

Η διάγνωση αποτελεί το πιο σημαντικό και κρίσιμο κομμάτι της συγκεκριμένης κάκωσης  για την υγεία του ασθενούς δεδομένου ότι πολλές φορές το κάταγμα ενδέχεται να επηρεάσει γενικά την κατάστασή του. Η διάγνωση  των διαφορετικών ειδών καταγμάτων υλοποιείται μέσω ακτινογραφιών λεκάνης και μηριαίου. Ωστόσο, σε αρκετές περιπτώσεις ένα ατελές κάταγμα πιθανώς να μη γίνει ορατό από μία απλή ακτινογραφία, οπότε και απαιτείται μαγνητική ή αξονική τομογραφία προκειμένου να διαγνωστεί ένα ρωγμώδες κάταγμα.

Το κάταγμα του ισχίου χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, διότι έπειτα από 6-7 ημέρες η ανάταξη είναι αισθητά δυσκολότερη και ιδιαίτερα επικίνδυνη. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί ότι το 25% των ατόμων που υφίστανται κάταγμα στην περιοχή του ισχίου αποβιώνουν σε διάστημα ενός έτους μετά το κάταγμα. Επίσης, οι μισοί ασθενείς ζουν με κάποιο βαθμό αναπηρίας. Για αυτούς τους λόγους, η έγκαιρη και ορθή διάγνωση του κατάγματος του ισχίου καθίσταται ιδιαιτέρως σημαντική.

Πότε είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση;

Κατά κανόνα, ο πλέον συνηθισμένος τρόπος αντιμετώπισης των περισσότερων καταγμάτων είναι η χειρουργική επέμβαση η οποία, μάλιστα, πρέπει να πραγματοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνήθως εντός 2-3 ημερών. Φυσικά, προκειμένου να υποβληθεί  κάποιος σε χειρουργική επέμβαση πρέπει πρώτα να έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες εξετάσεις ώστε να γίνει μία εκτίμηση της γενικής κατάστασης του ασθενούς. Ανασταλτικό παράγοντα πολλών ηλικιωμένων ατόμων για την υλοποίηση της επέμβασης αποτελεί ο φόβος πως δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε μία τέτοιου είδους εγχείρηση. Παρ’όλα αυτά ο συγκεκριμένος φόβος μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικός εάν συγκριθεί με τους κινδύνους που ενέχει η παραμονή τους στο κρεβάτι. Αξίζει να αναφερθεί ότι σε μία τέτοια περίπτωση ο ασθενής κινδυνεύει από την εμφάνιση διαφόρων επιπλοκών όπως για παράδειγμα φλεβοθρόμβωση, πνευμονική εμβολή, πνευμονία, έλκη κατακλίσεων  κ.α.

Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου τραυματισμού απαιτεί την εξειδίκευση και τη δεξιοτεχνία ενός ορθοπαιδικού χειρουργού με πολυετή εμπειρία.

Πότε δεν χρειάζεται χειρουργική επέμβαση;

Έπειτα από αναφορά όλων των παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι μοναδικές περιπτώσεις στις οποίες η χειρουργική επέμβαση δεν συνίσταται είναι οι εξής:

• Όταν η γενικότερη υγεία του ασθενούς είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη ώστε να μην επιτρέπει οποιαδήποτε μορφή αναισθησίας
• Όταν ο ασθενής είχε τον περιορισμό να παραμένει στο κρεβάτι ή σε καρέκλα αναπηρίας και πριν τον τραυματισμό της λεκάνης

Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός Πέτρος Μπουντογιάννης  έχει πολυετή εμπειρία σε χειρουργικές επεμβάσεις όπως η χειρουργική επέμβαση για το κάταγμα του ισχίου και είναι ο πλέον κατάλληλος για να απαντήσει τα ερωτήματά σας σχετικά με τη συγκεκριμένη επέμβαση. Ο ίδιος δίνει έμφαση στην εξατομικευμένη θεραπεία, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες κάθε ασθενή.