Τι είναι οι αθλητικές κακώσεις;

Αθλητικές κακώσεις είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για το εύρος των τραυματισμών στους οποίους υπόκεινται συχνότερα οι αθλητές. Ο αθλητισμός προσφέρει πράγματι πολλά πλεονεκτήματα στον ανθρώπινο οργανισμό. Ωστόσο, όταν δεν υπάρχει η απαραίτητη προσοχή, τότε μπορεί να προκληθεί κάποιος σοβαρός τραυματισμός. Συνήθως, αυτό σημαίνει και την αποχή του αθλητή από τις αθλητικές του δραστηριότητες για κάποιο διάστημα.

Πότε κινδυνεύει κανείς από αθλητικές κακώσεις;

Οι αθλητικές κακώσεις συμβαίνουν τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Ονομάζονται «αθλητικές» επειδή οι πιθανότητες να προκληθούν αυξάνονται όταν το άτομο αθλείται. Ωστόσο, οι τραυματισμοί δεν αποκλείεται να υφίστανται και σε μη αθλητές. Παράγοντες όπως η παχυσαρκία και η ηλικία τείνουν να αυξάνουν τους κινδύνους τραυματισμού.

Παράγοντες κινδύνου σε αθλητές

Ο κίνδυνος αυξάνεται σημαντικά σε περιπτώσεις επιστροφής στις αθλητικές δραστηριότητες μετά από αρκετό καιρό απουσίας (π.χ. μετά το καλοκαίρι). Ακόμα, όταν το άθλημα είναι ομαδικό και απαιτεί στενή επαφή με τον αντίπαλο αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού εξ’ επαφής. Υπολογίζεται πως σε όλο τον κόσμο 8,6 εκ. άτομα ηλικίας 5 έως 24 ετών τραυματίζονται κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια της προπόνησης ή του αγώνα.

Ποια είναι τα αίτια των αθλητικών κακώσεων;

Τα αίτια των αθλητικών κακώσεων είναι πολλά. Συνήθως προκαλούνται εξαιτίας της κακής προθέρμανσης ή αποθεραπείας και τη χρήση ακατάλληλου εξοπλισμού. Είναι, επίσης, σημαντικό, ο αθλητής να μην ξεπερνάει τα όριά του. Όσο υπάρχει έντονη πίεση, τόσο πιο πιθανό είναι να τραυματιστεί. Ως αποτέλεσμα των αθλητικών κακώσεων, ο αθλητής απέχει από τις επόμενες προπονήσεις και από τυχόν αγώνες ή πρωταθλήματα μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η βλάβη.

Αθλητικές κακώσεις: Τύποι

Οι αθλητικές κακώσεις μπορεί να παρουσιαστούν σε όλο το σώμα. Βέβαια, πιο συχνοί είναι οι τραυματισμοί του κάτω μέρους του σώματος κατά 42%. Οι αθλητικές κακώσεις διακρίνονται στους παρακάτω τύπους:

• Διαστρέμματα
• Ρήξεις μυών ή τενόντων
• Κατάγματα οστών
• Οιδήματα
• Εξαρθρήματα
• Εκδορές και δερματικά τραύματα
• Βλάβες στις αρθρώσεις
• Τραυματισμοί στο κεφάλι ή το πρόσωπο

Ποιες είναι οι πιο συχνές αθλητικές κακώσεις;

Οι πιο συχνές αθλητικές κακώσεις είναι:

• Ρήξη αχιλλείου τένοντα
• Εξάρθρημα ώμου
• Ρήξη μηνίσκου
• Ρήξη πρόσθιου χιαστού
• Ρήξη στροφικού πετάλου ώμου
• Σύνδρομο λαγοκνημιαίας ταινίας

Αθλητικές κακώσεις: Πρόληψη

Η πρόληψη είναι πολύ σημαντική. Πριν και μετά την άσκηση, πρέπει να γίνεται σωστή και επαρκής προθέρμανση και αποθεραπεία αντίστοιχα. Είναι εξίσου σημαντικό ο αθλητής να μην πιέζει το σώμα του. Παράλληλα, πρέπει να χρησιμοποιείται ο κατάλληλος εξοπλισμός και η άσκηση να γίνεται με τη σωστή τεχνική.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συμπτώματα των αθλητικών κακώσεων εξαρτώνται από το είδος του τραυματισμού και το μέρος του σώματος στο οποίο εμφανίζεται. Συνήθως, ο αθλητής αισθάνεται ξαφνικό πόνο ή έντονη ευαισθησία και ακαμψία. Παράλληλα, μπορεί να υπάρχει οίδημα,αιμάτωμα ή αιμορραγία. Εάν ο τραυματισμός δεν γίνει άμεσα αντιληπτός ή η αντιμετώπισή του είναι πρόχειρη, τότε τα συμπτώματα ενδέχεται να εμφανιστούν ύστερα από μερικές ώρες.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Είναι σημαντικό, εάν ο αθλητής παρατηρήσει έντονα συμπτώματα να επισκεφτεί έναν ειδικό ιατρό. Εκείνος, θα αναλάβει να διεξάγει μια εμπεριστατωμένη κλινική εξέταση και να προτείνει την κατάλληλη θεραπεία. Ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς, ο ιατρός μπορεί να συστήσει τη λήψη ακτινογραφίας ή αξονικής/μαγνητικής τομογραφίας.

Ποια είναι η θεραπεία;

Η θεραπεία διαφέρει ανάλογα την περίπτωση του ασθενούς και το σημείο το οποίο έχει υποστεί τη βλάβη. Τη στιγμή του τραυματισμού, μπορεί να εφαρμοστεί τοπικά πάγος, να γίνει περίδεση ή φροντίδα του τραύματος ανάλογα την περίπτωση. Σε κάποιες περιπτώσεις, μια συντηρητική θεραπεία μπορεί να είναι αρκετή. Σε κάποιες άλλες, όμως, περιπτώσεις, ανάλογα το βαθμό και τον τύπο της κάκωσης, ο ιατρός μπορεί να προτείνει τη χειρουργική θεραπεία.

Χειρουργική θεραπεία αθλητικών κακώσεων

Η θεραπεία των αθλητικών κακώσεων μπορεί να είναι χειρουργική, εφόσον ο αθλητής είναι νέος και πρέπει να επιστρέψει άμεσα στις αθλητικές του δραστηριότητες. Συνήθως η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η αρθροσκοπική, η οποία είναι σύγχρονη, ασφαλής και προσφέρει ταχεία ανάρρωση με εξαιρετικά αποτελέσματα. Ενδεικτικά:

• Η ρήξη προσθίου χιαστού μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνδεσμοπλαστική του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου.
• Η ρήξη αχιλλείου τένοντα μπορεί να αντιμετωπιστεί είτε με ανοιχτή είτε με διαδερμική συρραφή.
• Η ρήξη μηνίσκου αντιμετωπίζεται με μηνισκεκτομή ή συρραφή.
• Σε περιπτώσεις καταγμάτων, ο ιατρός συστήνει είτε την τοποθέτηση νάρθηκα ή γύψου είτε την οστεοσύνθεση.

Ο Π. Μπουντογιάννης είναι Ορθοπαιδικός  Χειρουργός με ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον στις αθλητικές κακώσεις. Ο ιατρός εφαρμόζει πρωτόκολλα γρήγορης αποκατάστασης με σκοπό την ταχεία ανάρρωση και επιστροφή των αθλητών στις δραστηριότητές τους. Αναγνωρίζει πως μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του αθλητή και του ιατρού είναι εξαιρετικά σημαντική. Για αυτό, επικοινωνεί μαζί του, τον συμβουλεύει και τον ακούει, με σεβασμό, ώστε να επιλέξουν από κοινού την κατάλληλη θεραπεία.