Τα κατάγματα της πυέλου είναι αποτέλεσμα είτε κακώσεων υψηλής βίας (τροχαία ατυχήματα, πτώση από ύψος), είτε πτώσης εξ ιδίου ύψους σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Η παραδοσιακή αντιμετώπιση με κλινοστατισμό για τουλάχιστον 2 μήνες οδηγούσε σε πτωχά αποτελέσματα, όπως χρόνιο πόνο, ψευδαρθρώσεις, ταχεία εκφύλιση της άρθρωσης του ισχίου, απώλεια μυϊκής μάζας και δυσκολία επανόδου του ασθενούς στις δραστηριότητές του, θρομβώσεις, έλκη κατακλίσεων, ψυχολογικές διαταραχές κλπ. Η σύγχρονη αντιμετώπισή τους επιτάσσει την ανατομική ανάταξη και σταθερή οστεοσύνθεση ώστε ο ασθενής να κινητοποιηθεί άμεσα και να αποκατασταθεί στο βέλτιστο επίπεδο. Η χειρουργική των καταγμάτων αυτών απαιτεί υψηλή εξειδίκευση.

Η εκφύλιση των μεγάλων αρθρώσεων του κάτω άκρου μπορεί να είναι είτε πρωτοπαθής συνεπεία της ηλικίας του ασθενούς είτε δευτεροπαθής μετά από μείζονα τραυματισμό. Σε κάθε περίπτωση τα συμπτώματα του πόνου και της δυσκαμψίας επηρεάζουν την ποιότητα ζωής του. Η ολική αρθροπλαστική αυτών των αρθρώσεων αποτελεί την οριστική θεραπεία όταν οι συντηρητικές μέθοδοι εξαντλήσουν την αποτελεσματικότητά τους.

Ο τραυματισμός του επαγγελματία ή ερασιτέχνη αθλητή συχνά οδηγεί σε κακώσεις των συνδεσμικών στοιχείων των αρθρώσεων. Η σύγχρονη αρθροσκοπική αντιμετώπιση των ρήξεων των μηνίσκων, των χιαστών συνδέσμων καθώς και των χόνδρινων βλαβών αποτελούν το απαραίτητο πρώτο βήμα για την επάνοδο του ασθενούς στην άθληση.

Η παρακολούθηση της πόρωσης των καταγμάτων που αντιμετωπίζονται με συντηρητικές μεθόδους απαιτεί προσοχή και εγρήγορση για την αποφυγή επιπλοκών, όπως ψευδαρθρώσεων, παραμορφώσεων των άκρων, χρόνιου πόνου.
Στην περίπτωση καταγμάτων μακρών οστών, όπου η πλήρης επάνοδος στην πρωτέρα λειτουργική κατάσταση του ασθενούς είναι αυτοσκοπός, απαιτείται έγκαιρη χειρουργική παρέμβαση με σύγχρονες μεθόδους οστεοσύνθεσης.

Το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα αποτελεί μια συνηθισμένη και ιδιαίτερα ενοχλητική πάθηση. Ο πόνος και το μούδιασμα, ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες, που αφορά τον αντίχειρα, τον δείκτη και τον μέσο δάκτυλο δυσκολεύει τον ασθενή στην εκτέλεση των καθημερινών του καθηκόντων στο σπίτι και στην εργασία. Ο κίνδυνος ατροφίας των μυών της βάσης του αντίχειρα επιτάσσει τη χειρουργική αντιμετώπισή του.

Ο εκτινασσόμενος δάκτυλος (trigger finger) συχνά δυσκολεύει την εκτέλεση των καθημερινών λεπτών λειτουργιών του χεριού. Η χειρουργική διάνοιξη του ελύτρου του καμπτήρα τένοντα του δακτύλου δίνει την οριστική λύση.